Wauw!

Zo! Eindelijk kan ik wat van me laten horen! Maak je klaar voor een enorme lap tekst! laat ik maar beginnen bij het begin...

Vrijdag 18 Oktober vertrokken we dan, om 9u moesten we inchecken en nadat we nog wat gedronken hadden bij de koffie corner gingen we op weg naar de douane. Afscheid genomen en daarbij wat traantjes gelaten (haha), en natuurlijk worden we dan aangesproken door een soort entertainment team of we op de foto wilden.. lekker met die huilogen x'D maar goed, dat gedaan en een super leuke foto gekregen! Vervolgens komt er een vrouw met een camera en een man met een microfoon op ons afgelopen... hebben wij dat? Interviewtje voor schiphol tv (check youtube!). Daarna konden we eindelijk door de douane, nog even wat verdwaald rond gelopen en daarna konden we al weer naar de gate! Eenmaal in het vliegtuig bleek het allemaal wat krap te zijn, maar goed daar konden we mee leven. Vervolgens duurde het een half uur(!!) voordat we gingen taxi'en. Gelukkig hadden we een tv schermpje met films en spelletjes dus we konden ons prima vermaken!

Om 5u (lokale tijd) kwamen we aan op Istanbul airport, daar wat te drinken gekocht en nog even rond gelopen en ook daar konden we al weer vrij snel naar de gate. Het boarden en opstijgen ging hier gelukkig wat vlotter! Ook waren de 3 stoelen achter ons en de stoel naast ons nog helemaal leeg! dus 3 stoelen per persoon (aangezien niemand anders de stoelen in gebruik nam). Snel het vliegtuigvoedsel opgegeten (wat btw echt niet te vreten is) en daarna lekker gaan slapen, languit op 3 stoelen met 3 kussentjes per persoon! Om half 12 waren we allebei weer wakker, precies optijd want toen gingen we landen.

Op Addis Ababa airport ontmoetten we een Amerikaan (Zack) die op doorreis was naar het oosten van Afrika, aardige gozer, hij vond zelfs dropjes lekker! Toen visum gehaald en paspoort controle. Vervolgens bagage opgehaald en door een poortje met de bagage (zo’n check gebeuren). En daar stonden we dan, om 1u ‘s nachts op een Afrikaans vliegveld. Waar mensen op alle bankjes lagen te slapen (opgerold in doeken), waar maar 2 (super dure) barretjes open waren , we niet naar buiten mochten en waar het suuuper koud was! En daar moesten we dan tot 5u wachten om in te mogen checken voor de binnenlandse vlucht naar Bahir dar. Gelukkig hadden we wifi! Heel wat water, potjes pesten, vreemde gesprekken en gespring later konden we dan op zoek naar terminal 1. Heel het vliegveld afgezocht (dachten wij dan), maar nergens terminal 1 gevonden… uiteindelijk maar gevraagd aan een stel jong uitziende jongens in marechaussee pakjes, die ons naar buiten verwezen. Waar het nog kouder was, btw. Uiteindelijk terminal 1 gevonden, weer bagage laten checken, door een poortje (riem af, horloge af, laptop uit tas, laptop weer in tas, horloge weer om, riem weer om). En toen mochten we inchecken bij een balie, alleen hadden wij begrepen dat we 1 grote koffer en 2 handbagage mochten meenemen. Dat mocht helaas niet, dus een hoop gezeur en drama en uiteindelijk maar besloten om gewoon te betalen. 207 birr was het… dat klinkt echt als super veel! Maar het is in euro’s maar 8 euro… en dat voor 23 kilo overgewicht, best netjes toch? Maar er was niemand om bij te betalen… dus nog meer drama.. 40 minuten gewacht tot er eindelijk iemand aan kwam bij wie we konden betalen, ze moest vanaf terminal 2 komen wat 5 minuten lopen is… maar goed… afrikanen hea ;)

Uiteindelijk alles gelukt dus naar de gate gelopen, waar we weer met de bagage door zo’n poortje moesten *zucht*. Toen werden we met de bus naar een vliegtuigje gebracht, een aantal Canadezen achter ons hadden het over een ‘propeller plane’, ik denk dat dat het wel het beste omschrijft x’D echt een aftands ding, maar goed, we konden niet anders! De helft van de mensen was al ingestapt toen bleek dat we bij het verkeerde vliegtuig stonden… hadden wij weer. Moesten we weer in de bus, we reden 20m en toen waren we er alweer. Het was exact hetzelfde vliegtuig, dus ik kon de vergissing wel begrijpen xD

Om 8u ’s ochtends (19-10-2013) kwamen we dan (eindelijk) aan in Bahir Dar! Snel de koffers gepakt en naar buiten gelopen… niet dat we echt binnen waren, het was meer een overkapping en het zag er uit alsof het nog niet af was xD. We werden meteen welkom geheten door Aynalem (onze gastouder), haar zus en een collega van Aynalem. We werden omhelst en gezoend en de koffers werden in de auto gestopt (ja echt! Een auto!). En daar gingen we dan… scheurend over de weggetjes, langs mensen die met dieren over de weg liepen, luid toeterend haalden we ‘Bajans’(= n soort tuctuc) in. We keken onze ogen uit! Het is hier allemaal zo anders! Echt heel veel groen, huisjes die half in elkaar storten, de mensen lopen op blote voeten en de dieren zien er erg mager uit en worden met stokken geslagen!

Rond 9u kwamen we aan bij het huis, het is een erg mooi huis! Je moet eerst door een heel groot hek (waar we verwelkomt werden met bloemen door Aynalems zoon en de zoon van d’r zus) Dan kom je op een soort binnenplaatsje met stenen en planten. Er zijn verschillende deuren met een woonkamer, een slaapkamer, een keuken en nog een extra slaapkamer met 2 grote bedden, waar wij mogen slapen! Ook is er een badkamer… soort van in ieder geval. De wc is een gat in de grond en de douche heeft alleen maar koud water, brr! Er is gelukkig wel een spiegel, haha. Na de korte rondleiding werden we in de huiskamer officieel welkom geheten, overal hingen blaadjes met ‘Laura & Tamara welcome to our home’ en ‘we wish you to have a good time with us’ en de hele kamer rook naar wierrook. Ik en Tamara werden voorgesteld aan een deel van de familie en daarna moesten we een heel groot rond brood aansnijden. Het brood smaakt niet naar het brood zoals wij het gewend zijn, maar vies is het ook niet! Ze eten het brood hier gewoon droog, dus dat was wel jammer. Ze hebben hier gewoon cola =D Toen mochten we gaan zitten, het brood opeten en lekker wat drinken. Toen kregen we ook popcorn, dat staat hier voor vrede. Ondertussen werd er koffie gemaakt, eerst roosterden ze de bonen en toen werd het gekookt, gefilterd etc… Tamara en ik lusten allebei geen koffie, maar we hadden begrepen dat het een traditie is dus we durfden het ook niet te weigeren!. We moesten wel aan tafel gaan zitten en ondertussen was Aynalem enthousiast aan het vertellen over Bahir dar en liet ze ook filmpjes zien van wat er allemaal te doen is. (ze hebben hier gewoon allemaal een eigen laptop!). Ondertussen zaten ik en Tamara er best wel tegenop te kijken om de koffie op te moeten drinken… haha. Toch gedaan, wat was het sterk zeg! We waren meteen weer wakker x’D. We hebben even onze koffers uitgezocht, de schoolspullen die we mee hadden genomen aan Aynalem gegeven en ook Dasash ontmoet, zij is de hulp hier, ze is doof dus we gaan hier ook gebarentaal leren. We kunnen nu in ieder geval al hallo tegen haar “zeggen” =D. Om 11u zijn we even 2uurtjes op bed gaan liggen, om even uit te rusten.

Om 13:00 werden we weer wakker, eventjes opgefrist, omgekleed en Injera gegeten (een soort zure pannenkoek met vlees, groenten en saus) en om 14:00 zijn we met Aynalem met een Bajan richting het centrum gegaan, lekker even op een terrasje aan Lake Tana gezeten en gekletst over wat we eigenlijk allemaal moeten doen op de school. Later kwam haar man Habte er ook bij, ze zijn allemaal zo aardig! Een flesje coca cola kost hier 8birr… dat is in Nederland nog geen 5 cent! Daarna zijn we een stuk wezen lopen, het is hier vrij normaal om langs de weg spullen te verkopen zoals armbandjes en kauwgom, ook staan ze met weegschalen langs de weg, dan kan je jezelf wegen. We zijn naar een ander terrasje gelopen op een soort boot, we moesten over een aantal houten planken lopen, super eng! Op dat terrasje hebben we een alcoholvrij biertje gedronken, het smaakte een beetje naar caramel dus dat was goed! Ook hebben we daar een aantal hippo’s gespot, helaas niet echt goede foto’s kunnen maken =( maar dat komt later vast wel goed! Daarna hebben we weer een stuk gelopen, via een bank om geld te wisselen (ik heb nu meer dan 2000 birr op zak, ik voel me echt een richbitch!) en over de markt waar we een klamboe hebben gekocht. Onderweg kwamen we heel veel kinderen tegen die langs de weg je schoenen wilden poetsen. Ook worden we echt overal nagestaard! Rond een uurtje of 6 zijn we nog even wat flessen water gaan halen en toen weer met de Bajan naar huis gebracht. De mensen hier rijden echt als gekken xD. Thuis hebben ik en Tamara even nog onze koffers georganiseerd en het kastje volgepropt met snoepjes, schoenen, jassen, schoolspullen en onze waardevolle spullen. De kamer kan op slot dus we hoeven niet echt bang te zijn dat er wat gestolen wordt. Daarna hebben we nog met z’n allen injera gegeten, dit keer met pasta. De pasta smaakte wat vreemd, want ze hebben hier geen tomatensaus oid, maar het was wel lekker. Na het eten zijn we op jacht geweest naar een simkaart, zodat we onze ouders konden laten weten dat we veilig gearriveerd waren. We kregen uiteindelijk een simkaart van Habte om te proberen, maar we konden nogsteeds geen berichtjes sturen dus Fikreab is voor ons beltegoed gaan halen (23 birr, dus ongeveer 1 euro). Helaas konden we alsnog niks sturen dus toen maar geprobeerd te bellen, dat ging wel! Maar omdat het natuurlijk maar 1 euro beltegoed was konden we allebei maar 30seconden bellen, het was in ieder geval fijn om even te laten weten dat het goed met ons ging. Na dat hele gedoe kwamen we er achter dat Aynalem een USB heeft met internet, dus we hadden ook gewoon via internet een berichtje kunnen sturen xD. Even facebook gecheckt, toen ik bezig was met dit verhaaltje schrijven viel het internet ineens uit… het was op. Het werkt hier met een simkaartje die je op moet waarderen en het geld was op. Erg jammer want nou kon Tamara niet meer, maar volgende x beter! Om half 11 zijn we lekker ons bed in gedoken.

Gister ochtend (20-10-2013) werd ik om 10u wakker, echt heerlijk geslapen in mijn mega bed! Meteen even opgefrist, aan gekleed en aan het ontbijt. Gelukkig gewoon een “broodje” en thee. De speculaas die Tamara voor Aynalem hadden meegenomen kregen we bij het brood. Brood noemen ze hier trouwen dejo. Bij het ontbijt kregen we ook een glas van nogal vreemd spul, ik heb de naam niet onthouden maar ik begreep dat er heel veel vezels in zaten. Het smaakte een beetje alsof ze bloem hadden gemengd met melk en water, het was ook erg dik. Uit beleefdheid hebben we het opgedronken maar het was echt vies! xD
‘s ochtends hebben we lekker rustig aan gedaan, we zijn even met Aynalem mee geweest naar de kapper waar ze haar haar ging laten vlechten en we hebben op een terrasje cola gedronken. Daarna weer lekker naar huis gegaan en in de zon gezeten, het is hier ongeveer 30 graden nu, lekker warm dus. Fikreab had zijn laptop gepakt en we hebben met zijn 3en lekker muziek geluisterd en wij hebben Fikreab foto’s laten zien van Nederland. Hij vond mijn huis erg mooi! Haha. Ze luisteren hier trouwens ook gewoon naar Rihanna, Adele en Eminem, dat vond ik best wel grappig. Tussen de middag hebben we soep gegeten; met pasta, groente, aardappel, rijst en vlees. Ze eten hier erg gevarieerd! We krijgen ook steeds tussendoor een banaan of een sinaasappel. ‘s middags hebben we met Aynalem wat materialen bekeken die zij had voor de school, ze wist niet goed wat ze er mee kon dus dat hebben wij uitgelegd. Ze had ook magneten, maar ze wist niet wat het was, dus ze was helemaal in de war toen we lieten zien dat het op de koelkast bleef plakken, haha. Ook hadden ze en dambord met stenen dus dat hebben ik en Tamara met Fikreab gespeeld, Fikreab is er vet goed in! Aynalem heeft ons ook leren zien hoe ze hier dansen, het is echt heel raar, ze bewegen heel snel met hun schouders en springen af en toe omhoog. Daarna even lekker op onze kamer gezeten en om 6u gingen we eten. Een soort boerenomelet met spaghetti, groenten en kruiden. Daarbij nog wat kool salade, aardappeltjes en wortels, echt super lekker! ’s Avonds ook weer lekker rustig aan gedaan, tv gekeken, gekletst en nog wat dingetjes in gebarentaal geleerd. Daarna lekker vroeg het bed in gedoken!

Vanochtend al om 6u het bed uit want we gingen naar de universiteit! Ik dacht even te gaan douchen maar het water was stervenskoud dus heb het net langer dan 2 minuten volgehouden, haha. Ze douchen hier sowieso niet zo veel geloof ik. We hebben ontbeten met een broodje gebakken ei! We hebben Aynalem wel even laten weten dat we dat echt super lekker vinden! Hopen dat ze dat vaker maakt =D Daarna zijn we in een soort shuttle bus gestapt waar we door iedereen aangegaapt werden. De shuttle bus stopte bij de universiteit dus daar zijn we nu. We moesten nog een stukje lopen en ineens stond iedereen stil. Aynalem legde uit dat ze het volkslied aan het zingen waren en dat ze dan stil blijven staan. Daarna begon een grote groep studenten te “marcheren” op het voorplein. Heel apart om te zien! Nu zitten we in Aynalem haar kantoor, even het internet gebruiken en wachten tot Aynalem klaar is met les geven. Als Aynalem terug is hebben we een gesprek op het hoofdkantoor over de dingen die we hier moeten doen en hoelang we blijven. Vanmiddag weer even op jacht naar water.

Zo, dat was heel wat om te lezen denk ik zomaar! Het gaat hier in ieder geval goed met ons, het is nog even wennen maar het gaat steeds beter.

Tot de volgende keer!! <3