Work & fun

Die middag toch maar niet naar wifi op zoek gegaan, maar lekker wat wezen drinken op een terrasje aangezien het hier toch super goedkoop is. Het enige wat we wel jammer vinden is dat we niet echt alleen over straat kunnen omdat wij er uit zien als rijke mensen en Aynalem bang is dat er wat gebeurd. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we tekeningen gemaakt van dieren om op te hangen in de klas aangezien de muren nogal kaal zijn, ze zijn echt super leuk geworden! (check foto’s op facebook). Tussendoor nog lekker rijst met groenten, vlees en een soort wentelteefjes gegeten. Toen we eenmaal klaar waren met de tekeningen zijn we lekker naar bed gegaan.

Vrijdag 25 oktober weer vroeg ons bed uit en ontbeten met hetzelfde soort wentelteefjes als de avond er voor. Om 8u in de Bajaj gestapt, ons lunchpakket bij ons en het idee om vandaag eens tot 3u te blijven. Weer hetzelfde riedeltje als elke dag tot nu toe: de kinderen krijgen geen les, de leerkrachten zitten op hun gat achterin de klas en wij zijn druk in de weer met de materialen. Rond 10u even aan de directrice gevraagd of het goed was dat wij langer zouden blijven, maar dit kon niet omdat ze vandaag een soort studiedag hadden. Dus snel Mustofa gebeld of hij ons eerder op kon halen, gelukkig kon dat. De kinderen gingen zelfs om 11u al naar huis vandaag in plaats van om half 12! Wij moesten nog wachten op de Bajaj dus we hebben snel de tekeningen opgehangen die we donderdag hadden gemaakt en de spullen opgeruimd. Dit keer kregen we wel hulp van een leerkracht, die de tekeningen heel erg leuk vond! Toen stond Mustofa al om de hoek met de vraag of we al kwamen (in gebrekkig engels). We wilden nog materialen meenemen om nog te kunnen sorteren, dus dat hebben we snel gepakt. Hij hielp ons zelfs even met al die spullen in de Bajaj proppen, het is echt een aardige gozer! Eenmaal thuis hielp hij ons ook even met de spullen naar binnen brengen. Aynalem was thuis dus we hebben gezellig met z’n 3en geluncht. Aynalem vertelde dat het voor een Bajaj ‘driver’ nogmaal is om te helpen met de spullen, aangezien ze dan vaker een fooi krijgen. We vonden al dat hij zo lang bleef hangen maar dat kwam dus waarschijnlijk daar door, haha. Maar we hebben het wel goed gedaan want Aynalem zei dat het beter was om een fooi te geven aan het einde van je contract (dus de laatste dag dat we hier zijn).
Na onze gezellige lunch en relax momentje zijn we weer aan de slag gegaan met de materialen die we hebben meegenomen. Weer sorteren en handleidingen schrijven. ’s Avonds hebben we spaghetti gegeten, met rooie saus dit keer! Dat had Aynalem speciaal voor ons gekocht, vet lief! Ze heeft ook ketchup gekocht en basmati rijst, lekker hollands. Daarna een vragen uurtje gehad, even gevraagd wat de plannen waren voor het weekend, onze ‘shopping list’ doorgesproken en gevraagd wat zij van vond van de uitnodiging voor het Halloween feestje van Sarah en Delaine. Ze vond het een beetje eng om ons daar alleen te laten omdat ze ze niet kent, dus dat word nog vervolgd. Om 9u lekker naar bed gegaan, nog even gezellig gekletst met Tamara en om 10u gaan slapen. Het waren 5 vermoeiende dagen.
Zaterdag was het de bedoeling om uit te slapen, maar om half 9 zaten we allebei rechtop in bed, het was bloedheet in de kamer dus slapen was er niet meer bij. Ik heb gedouched onder de super koude douche, maar ik voel me weer helemaal schoon dus dat was het waard. Lekker rustig aan gedaan en ontbeten met een ei/bloem/suiker pannenkoek (waar ik het eerder ook al over had, ik moet de naam maar eens vragen). Daarna nog even Tamara d’r haar gewassen. Rond half 11 zijn we met Habte en Fikreab met een Bajaj naar een hotel gegaan (Homland hotel) zodat we even wifi af konden tappen. Gezellig met Barry gebabbeld via skype over wat ik heb gedaan en wat we nog gingen doen die dag. Ook even facebook en whatsapp gecheckt en weer wat mensen gesproken, erg leuk! Rond 1u was het tijd om naar Aynalem en haar familie te gaan, daar hebben we haar jongere zus en haar zoontje weer gezien en haar moeder, broer en alle andere kinderen ontmoet. Aynalem haar andere jongere zus was geslaagd dus er was een feestje. Weer koffie gedronken (we beginnen er aan te wennen), brood en rijst gegeten en uitgerookt door de wierrook, haha. Daarna hebben we daar Ethiopian got talent gekeken.. echt hilarisch aangezien het zingen en dansen hier heel anders is. Er was een meisje op tv die (blijkbaar) heel goed kon dansen en alle vrouwen begonnen te joelen en te gillen. Tamara en ik hielden het niet meer van het lachen. Rond een uurtje of 3 hebben we Habte en Fikreab in een Bajaj gedropt en zijn ik, Tamara en Aynalem naar de markt geweest. Super leuke slippertjes en een sjaal gekocht en natuurlijk wat praktische dingen. Rond half 6 waren we weer thuis. Nog even snel met Fikreab water gekocht (een 2 liter fles, kost hier 12 birr = 50 cent) en daarna een beetje op bed gelegen, gelezen en geschreven. Rond half 7 gaan eten, een mix met macaroni, rijst, aardappel, wortel en ui. Daarna een tentamen gemaakt die de studenten van Aynalem ook moesten maken vandaag, over passend onderwijs en ‘special needs’. Was best te doen, we hadden zelfs meer vragen goed dan sommige studenten uit haar klas, en dat zonder te leren! Even onze schoolboeken gepakt en voor het eerst doorgekeken (oeps), er staan best wel handige dingen in! Ook voor hier. Rond 10u weer het bed in gedoken.
Zondag rond 8u weer wakker geworden en meteen klaargemaakt want we gingen een boottrip maken over Lake Tana. Eerst met een minibus richting het centrum en daarna nog 20 minuutjes gelopen voor we bij Lake Tana kwamen, we hebben gekozen voor de 4 uur durende trip langs 3 eilanden met kerkjes er op. Na een hoop gekibbel tussen Aynalem en de verhuurder was de prijs 500 birr voor de boot inclusief passagiers, prima prijs: zo’n 20 euro. Toen konden we instappen en gaan varen. Het duurde al ruim een half uur voor we bij het eerste eiland waren aangekomen. Op het eiland eerst een stukje moeten lopen (langs wat “winkeltjes”) en eenmaal aangekomen bij de kerk hebben we besloten dat alleen ik met Habte naar binnen zou gaan. Het kostte 100 birr en we hadden nog 2 kerken te gaan. De schoenen moesten uit, de binnenkant was apart om te zien. Het was een rond gebouw en we mochten niet in het midden komen, dit was afgesloten, omdat het heilig gebied was. Rondom hingen posters van Jezus en Maria en overal lagen trommels. De gids legde uit dat de trommels gebruikt werden bij de diensten. De monniken zien er hier trouwens ook maar vreemd uit, ze hebben een soort cilindervormig hoedje op en hebben zwarte doeken om zich heen, daaronder dragen ze gewoon slippers. Na n paar minuutjes hadden we het wel gezien in de kerk en toen zijn we naar het museum gegaan. Naja museum… het was gewoon een kast met wat spulletjes er in. Daar wat 900 jaar oude boeken, het kostuum van de 1e priester en wat andere voorwerpen gezien. Ze hebben trouwens een rare sleutel… een soort lang, krom, metalen ding met wat gleufjes er in. Ook die is al 900 jaar oud. Al met al, wel indrukwekkend maar niet zo super speciaal als wij dachten.
Daarna langs papyrusplanten weer naar de boot gelopen en op naar het volgende eiland! Op dat eiland zijn Tamara en Fikreab de kerk in gegaan, ik en Habte hebben een rondje over het eiland gelopen. Deze kerk bleek uiteindelijk veel mooier te zijn dan de vorige, jammer voor mij en Habte maar niks aan te doen. Toen weer met de boot verder gegaan naar het 3e eiland van onze route. Helaas mochten er geen vrouwen naar binnen in deze kerk, dus alleen even met z’n viertjes een rondje over het eiland gelopen. Ik was het ook wel een beetje zat na 2,5 uur dus ik was blij dat we snel weer naar de boot konden. Tijd om weer naar het vaste land te gaan, ook nu duurde dat weer ruim een half uur.
Terug in Bahir dar hebben we op een terrasje wat gegeten, Fikreab en Habte namen Injera (as always) en ik en Tamara hadden ontdekt dat ze er pizza verkochten! Dus een pizza margarita genomen, om samen te delen. Fikreab en Habte hadden hun Injera al lang en breed op voor onze pizza arriveerde. Gelukkig zat er een Duitser naast ons dus even gekletst met een andere blanke, hihi. De pizza was erg lekker! Wel valt het ons op dat ze hier overal heel veel ui in en op doen, ook op onze pizza dus. Maar dat was niet heel erg, want we hadden super veel honger gekregen door het lange wachten. Voldaan zijn we weer huiswaarts gegaan met de Bajaj.

Thuis aangekomen lekker onze kamer ingedoken, Dasash had onze kamer schoon gemaakt dus we moesten alles weer even op de goeie plek zetten. Daarna even buiten in het zonnetje gezeten, water gehaald met Fikreab en gezien hoe Dasash een vers geslachte kip aan het schoonmaken was. Snel weer naar binnen gegaan, want een erg smakelijk gezicht was het niet. Om 5u werden we geroepen dat er koffie en popcorn klaar stond, blijkbaar is zondag koffiedag, weten we dat ook weer. Om een of andere reden vond ik de koffie nu niet eens meer vies, misschien dat ik er nog eens aan ga wennen. Na het drinken van de koffie heb ik nog even wat foto’s gesorteerd en een uurtje later werden we al weer geroepen voor het eten. Kip (zoals verwacht) met ui, rijst en een gekookt eitje. Vies was het niet, maar lekker kon ik het ook niet noemen. Maar misschien dat dat ook kwam omdat we hebben gezien hoe dat beest schoongemaakt werd. Er schoven nog 2 vrienden van Habte en Aynalem aan bij het eten, gezellig! We hebben maar geen hete saus geprobeerd, bang om keihard uitgelachen te worden als ons gezicht rood werd en de tranen in onze ogen sprongen. Tamara heeft nog even zitten kletsen na het eten en ik heb wat geschreven. Vroeg naar onze kamer gegaan om ons een beetje voor te bereiden op de komende week en rond een uurtje of 11 lekker gaan slapen.
Maandag was het weer vroeg, om 6:45 ging de wekker. Om 8:00 stipt stonden we klaar om in de Bajaj te springen maar… geen Bajaj en geen Mustofa. Toen hij er om 8:10 nog niet was begonnen we ons zorgen te maken en hebben we Aynalem ingeschakeld. Na een aantal keer bellen zonder dat er opgenomen werd was het al 10 voor half 9. Gelukkig heeft een vriendin van Aynalem een vriend gebeld (die toevallig ook Bajaj ‘driver’ was) en hij heeft ons naar school gebracht. We kwamen daar natuurlijk veel te laat aan, maar ja, niks aan te doen. Snel naar de klas gelopen, daar zaten de nanny’s en de leerkrachten gewoon een serie te kijken op de televisie terwijl die kinderen zich dood verveelden. De afspraak was dat de leerlingen maandag een buitenspeelochtend zouden hebben, maar daar was niks van te zien. We hebben iedereen naar buiten gestuurd (na een hoop geprotesteer van de leerkrachten) en zijn aan de slag gegaan met het reorganiseren van de klas. Een grote kring gemaakt van de stoelen, de kasten en het bureau anders neer gezet en het lijkt meteen of het klaslokaal 2x zo groot is. Heerlijk! Ook hebben we de kasten eens op een logische manier ingedeeld. Rond een uurtje of 10 vonden de leerkrachten het nodig om te helpen, geen succes! Alles wat wij van het bureau naar de kast verplaatsten, verplaatsten zij weer terug. Ik was er helemaal klaar mee en ben maar iets anders gaan doen. Ik snap het wel, als iemand mijn klas binnen zou lopen, mij naar buiten stuurt en de hele klas overhoop gooit zou ik ook geïrriteerd raken. Maar de directrice heeft ons verteld dat we alles mogen doen wat we willen, dus ze hebben het maar te slikken. Gelukkig ging het het laatste uurtje prima en hebben we lekker door kunnen werken. Om 12u stond Mustofa ineens voor de school, beetje vreemd, maar toch maar in gestapt. Thuis heeft Aynalem even een hartig woordje gesproken met Mustofa. Ze vertelde dat Mustofa zei dat hij een probleem had gehad ’s ochtends; iets met de politie, een vrouw en z’n mobiel die was afgepakt. We vonden het een raar verhaal, maar we hebben toch gewoon met hem afgesproken voor dinsdag.
Ik en Tamara zijn lekker in de tuin gaan zitten, waar we eten kregen van Aynalem. Broodje gekookt ei (smaakte naar ui) en rijst met kip, ketchup(!) en nog meer ui. Daarna maar eens onze kleding gewassen. Dit doen ze hier allemaal met de hand dus dat was nog een hele klus. Er stonden 4 grote bakken, 2 met zeep en 2 met water. De bedoeling was dat we eerst in de ene bak met zeep onze kleding wasten (schoon), onze kleding uitwrongen, dan in de tweede bak met zeep (schoner), weer uitwringen, dan in de eerste bak met water (nog schoner), weer uitwringen, daarna in de tweede bak met water (schoonst), weer uitwringen en dan ophangen aan de lijn. We hebben de tuin erg mooi versierd met al ons ondergoed, hempjes en pyjama’s, haha. Één ding is zeker, de volgende keer laten we dit mooi door Dasash doen; onze handen waren vuurrood van het wringen, onze ruggen deden pijn en we waren ruim 1,5u bezig (en dat met 9 onderbroeken, 5 paar sokken, een paar shirtjes en een pyjamabroek). Daarna maar lekker de handjes ingevet en lekker lui op bed gelegen. Om half 5 even met Fikreab cola wezen halen omdat we daar echt aan toe waren. Rond 7u werden we door Aynalem geroepen voor het eten, spaghetti met tomaat/ui/knoflook saus. Ik mis de kaas, hihi.
Na het eten met Fikreab en Tamara een stuk van ‘Harry potter en de steen der wijzen’ gekeken, lachen! En ook nog gezellig met Aynalem en Habte gepraat over stage. Daarna was het al weer tijd om het bed in te duiken.
Dinsdag was het weer vroeg, weer stonden we op tijd klaar om te gaan en wéér geen Mustofa. Aynalem heeft na 10 minuten gebeld en toen zei hij dat hij zou komen. Uiteindelijk kwam hij een half uur later dan afgesproken pas opdagen, wat zijn wij klaar met die gozer! Dus weer te laat op stage, maar gelukkig konden we dit keer wel meteen aan de slag. We hebben met 5 van de 6 kinderen die we hadden uitgekozen wat activiteiten gedaan om te weten te komen hoe ver ze zijn (denk aan overgooien, puzzels maken, kleuren en memory spelen). Wat is de wereld oneerlijk… 1 meisje is al 18 jaar en kan nog steeds niet helemaal goed tot 10 tellen. Dat laat maar weer zien hoe de kwaliteit van het onderwijs hier is. De leeftijden in de klas verschillen van 7 tot 20 jaar, kan je je indenken hoe het is om tot je 20e in een klas te zitten waar ze dag in dag uit geen donder uitvoeren? Vreselijk lijkt me dat. Maar goed, hopelijk kunnen wij hier verandering in brengen. Tijdens ‘Snack time’ een Australische man ontmoet die met een groep, verschillende special needs scholen bezoekt. Daarna nog even wat geschreven. Om half 12 het klaslokaal uitgelopen en in de Bajaj gestapt (we hadden 11:15 afgesproken, we kennen Mustofa intussen).
Thuis even wat gegeten (dezelfde pasta als maandagavond) en aan de slag gegaan met verslagen over de kinderen. Daarna lekker lui op bed gelegen, gedouched, geschreven en foto’s gesorteerd. Tussendoor ook nog Tamara haar haar gewassen en ingevlochten. Om 7u was het tijd om te eten, rijst met brood en een gekookt eitje. Na het eten nog even gekletst en besloten om morgen toch nog maar een keer met Mustofa mee te rijden naar school aangezien Aynalem nog geen nieuwe chauffeur had kunnen vinden. Rond half 9 lekker naar de kamer gegaan.
Vandaag (woensdag) weer vroeg het bed uit en om half 8 stond Mustofa voor de poort, veel te vroeg dit keer! Maar goed, beter dan te laat. Snel onze laatste dingen gepakt en in de Bajaj gesprongen. Lekker snel begonnen met ons groepje kinderen. Het is heerlijk om die big smile op de gezichten van de kinderen te zien als ze met ons mee mogen! Na de snack time nog wat over de leerlingen geschreven en om half 12 met de Bajaj richting de Universiteit gegaan. Daar zit ik nu, net even gezellig met mn papa en mama geskyped en nu de foto’s uploaden!

Talk To You Later ;)