Kennismaking

Pfoe eindelijk weer internet! Laat ik maar eens verder gaan waar ik gebleven ben. Nadat ik het vorige bericht had gepost heb ik even heel leuk met Jeroen geskyped, maar daarna kwam Aynalem al vrij snel terug dus toen gingen we weer verder. Eerst zijn we langs de school geweest waar we gaan helpen, de Felege Abay school. Daar hebben we een aantal leerkrachten ontmoet en de klas gezien waarin wij gaan helpen. Het is een special needs klas, de kinderen hadden voor zover we konden zien vooral het syndroom van down. Alle leerlingen zitten daar in een lokaal op een stoeltje en eigenlijk doen ze vrij weinig. De televisie stond aan en de leerlingen waren in een schriftje aan het krabbelen, echt les hadden ze niet. Achterin de klas staan 4 “kasten” met heel veel Nederlands materiaal, zoals lotto, memory en veel ontwikkelingsspellen waar ik de naam niet van weet. We hebben een beetje rond gekeken en Aynalem heeft aan de leerkrachten uitgelegd wat we kwamen doen. De kinderen waren allemaal heel erg verbaasd en vonden het erg interessant dat we er waren. Ook mijn fotocamera werd grondig bekeken en vastgehouden. Later hebben we de leerkrachten van andere klassen ontmoet en daarna zijn we richting het hoofdkantoor gegaan. Het hoofdkantoor was een gebouwtje met allemaal kleine kantoortjes, Aynalem was er bekend dus die was iedereen aan het begroeten. Volgens mij heeft t echt 20 minuten geduurd voordat we eindelijk bij het goede kantoortje waren. Daar moesten we vertellen wat we kwamen doen en wie we waren, dat zou een man voor ons in het amhaars vertalen en er een nette brief van maken. Die brief moeten we dan dinsdag aan de directrice van de school geven, zodat ze ons zou helpen. Tijdens het wachten op de brief zijn we aan de achterkant van het hoofdkantoor een colatje gaan drinken, in een hutje gemaakt van stro. Om aan de achterkant te komen moesten we eerst door een enorme mensen massa lopen. Aynalem legde uit dat vandaag de laatste dag was van de sollicitatie gesprekken voor de universiteit, dus daarom was het zo druk. Toen we weer richting de ingang gingen om de brief op te halen, stapte er een man opzij en zei: ‘here you go princess’ tegen mij, daar moest ik best wel om lachen.

Rond half 12 zijn we naar het kantoor van Habte gegaan om hem op te halen voor de lunch, zij krijgen namelijk anderhalf uur pauze. Ik heb op een terrasje lekker een broodje gebakken ei gegeten en Tamara spaghetti met tomatensaus (wat uiteindelijk vreselijk pittig bleek te zijn!). Habte en Aynalem namen injera, echt mega veel! Ze eten hier trouwens van alles heel veel.. zowel bij ontbijt als lunch en avond eten. Ik en Tamara krijgen het bijna nooit op, haha. Na de lunch zijn we nog even wat wezen drinken en daarna met de bajaj (ik schreef eerder bajan, maar het is bajaj) en de benenwagen naar huis gegaan. Thuis hebben we even relaxt en een plan van aanpak geschreven, daarna zijn we met Fikreab naar de winkel gegaan om water te halen. ’s Avonds hebben wij gekookt, gebakken aardappeltjes met rauwkost en vlees, weer even lekker Nederlands! We konden pas om 8u eten want het aardappels schillen, snijden en bakken (in een mini koekenpan) duurde langer dan we dachten! We zijn bijna 2 uur bezig geweest, maar het was het waard! Want o wat was het lekker! Ook Aynalem, Habte, Fikreab en Dasash vonden het lekker, of in ieder geval, dat zeiden ze. Eenmaal klaar met eten was het al bijna 9 uur, we hebben nog even een paar potjes gedamd met Fikreab en het plan van aanpak met Aynalem besproken en daarna vertaald in het Engels. Rond een uurtje of 10 zijn we naar bed gegaan, want we waren toch wel erg moe!

Dinsdag moesten we om half 7 het bed al weer uit om te ontbijten en ons klaar te maken voor ons eerste echte dagje op de Felege Abay school. We ontbeten met een broodje en thee en om 10 over half 8 (half 8 is hier btw half 2… ze tellen vanaf 6u ’s ochtends) stond de Bajaj voor de deur klaar die mij, Tamara en Aynalem naar de school zou brengen. We hebben een eigen chauffeur, Mustofa. Toen we bij school aankwamen hebben we de directrice ontmoet, ze was erg aardig, we hebben de brief die we maandag hebben gekregen bij haar afgegeven. Ook hebben we het er met haar over gehad wat we daar gingen doen. Het plan is om eerst de materialen eens te gaan sorteren en bekijken wat het is en vervolgens 6 kinderen intensief te gaan begeleiden bij het ontwikkelen van hun talenten en het werken aan dingen die ze nog willen leren. Daarna hebben we Aynalem dag gezegd (zij moest weer les geven op de universiteit) en zijn we naar de special needs klas gegaan.
We hebben het eerste uurtje gekeken hoe het er daar aan toe ging, dit was echt verbazingwekkend. In eerste instantie waren de leerlingen aan het tellen (anade, hulete, sosete, arate, ameste: 1, 2, 3, 4, 5 is het amhaars) maar 20 minuten later zaten de leerlingen op hun stoeltje voor zich uit te kijken en de leerkracht zat achterin de klas op haar mobiel te spelen! Wij waren hier best wel een beetje teleurgesteld over, aangezien er zo veel materiaal aanwezig is waar ze iets mee kunnen! Toen zijn we maar begonnen met het bekijken van de materialen, dat was echt vreselijk! Alles was verschrikkelijk vies, dus we zijn maar begonnen met een aantal dingen schoon te maken. Tegen de tijd dat we daarmee klaar waren, was het etenstijd en daarna mochten de kinderen naar huis. We hebben snel het een en ander opgeruimd want Mustofa stond al weer klaar om ons op te halen.
Thuis hebben we even rustig aan gedaan, wat gegeten en daarna zijn we aan de slag gegaan met het maken van een handleiding voor 1 van de materialen die we even mee naar huis hadden genomen. Eenmaal klaar hebben we nog even lekker relaxt, wat gelezen en met Fikreab wat kaartspelletjes gedaan onder het genot van MTV. Om half 6 hebben we rijst gegeten (met de handen, dat mag hier, hihi). Na het eten hebben we Aynalem onze handleiding laten lezen en gekeken of ze het spel zo begreep, zwaar komisch natuurlijk. Fikreab was er beter in, die snapte het al zonder de handleiding te lezen en alleen even te kijken hoe Aynalem aan het stunten was. Na het opruimen van de spullen hebben we een wedstrijdje ‘gek doen met je lichaam’ gedaan, haha. Fikreab kon n figuurtje maken met z’n tong dus dat moesten wij natuurlijk ook proberen. Tamara kon een vuist in haar mond doen en ik kon mijn voeten raar buigen. Daarna de benen over elkaar gegooid en gelopen als een aap. Al met al een vrij hilarische avond! Om een uurtje of 9 de tanden gepoetst en daarna ben ik al vrij snel in slaap gevallen, het was een vermoeiende dag.

Om half 7 ging de wekker al weer afgelopen woensdag. Het regende een beetje dus maar een spijkerbroek en een vestje aangetrokken. Ook kwamen we er achter dat de stoom er af lag. ’s Ochtends een soort pannenkoek gegeten (bloem, ei en suiker). Om kwart voor 8 in de Bajaj gestapt en naar school gebracht. Op de school was de special needs klas nog gesloten dus we moesten even wachten, ondertussen werden we aangestaard door kinderen en wilden ze allemaal even laten horen hoe goed ze al in Engels waren (‘hello, how are you? I’m pretty fine! Bye’). Langzaamaan kwamen de kinderen van de special needs klas binnen dus toen zijn ik en Tamara maar meteen begonnen met de materialen. Wat een drama! 9 van de 10 dingen zijn niet compleet en alles is verschrikkelijk vies! Er is op blokjes gekauwd en getekend en dingen zijn gewoon kapot. We zijn vandaag de hele ochtend bezig geweest met het bij elkaar zoeken van de goede materialen (alles is gewoon in 1 bak gegooid). Ook hebben we een aantal dingen weg moeten gooien omdat het niet meer te gebruiken was, super zonde natuurlijk want erg goedkoop zijn de materialen niet! De materialen die nog wel heel waren hebben we bewaard, zelfs als we niet wisten waar het bij hoorde want wie weet kunnen we er nog een leuk/goed doel voor vinden. Terwijl wij aan het sorteren waren hebben we enkele keren het abc in het Engels gehoord (totaal verkeerd btw), maar verder ook echt niks… rond half 10 moesten we verplaatsen omdat de leerlingen bijna gingen eten. De leerlingen waren toen aan het dansen, dat was wel super leuk om te zien! Na het eten zijn we snel weer verder gegaan, maar toen de leerlingen om half 12 uit waren vond de leerkracht dat wij ook maar weg moesten gaan. Dat vonden wij niet zo’n strak plan aangezien Mustofa pas om 12u zou komen en wij graag nog even door wilden gaan met de materialen. Ze was hier helemaal niet blij mee! Dat was duidelijk te zien. We hebben nog een kwartiertje door kunnen werken, maar daarna werden we gestoord van de boze blik en het zenuwachtige rond lopen dus zijn we maar op gaan ruimen.

Rond een uurtje of 1, nadat we lekker een eitje hadden gebakken (we zijn elke middag alleen thuis), zijn we thuis begonnen aan het aanpassen van de handleiding die we dinsdag hebben geschreven en hebben we nog 2 handleidingen voor andere spellen gemaakt. Toen vonden we het weer eens tijd om te gaan douchen, Tamara eerst, maar toen zij uit de douche kwam en vertelde dat de douche nog steeds ijskoud was en er bijna geen water uit kwam besloot ik om maar niet te gaan. Toch voelden we ons nog wel een beetje vies dus maar opzoek gegaan naar een oplossing. Uiteindelijk hebben we een pannetje water op het vuur gezet, een teiltje gevuld met koud water en het warme water uit de pan daar bij gedaan. Toen is eerst Tamara in handdoeken gewikkeld op een randje gaan zitten, heb ik de fotocamera op zelfontspanner gezet en heeft Tamara haar hoofd tussen haar benen gedaan. Ik heb met een beker water uit de teil geschept en over haar hoofd heen gegooid. Daarna was ik aan de beurt. Prima manier om je haren te wassen! Alleen een beetje jammer dat Fikreab ineens binnen kwam en het geheel giechelend aanschouwde. Daarna nog even opgefrist met een washandje en toen vond ik het wel weer prima, zo erg als de mensen hier zullen wij toch niet stinken. Voor het eten nog even wat gelezen, geschreven en wat spullen opgeruimd (ik ben erg slecht in de kamer netjes houden). We hebben pasta gegeten en aardappeltjes, vreemde combinatie maar wel lekker. Na het eten zijn we begonnen met het maken van kleine posters van dieren om het lokaal wat op te fleuren. Daarna op bed nog een uurtje liggen kletsen en toen gaan slapen.

Vannochtend rond 7u weer opgestaan, gegeten, gewassen en in de Bajaj gesprongen op weg naar de school. Daar zijn we weer de hele ochtend bezig geweest met de materialen, wat een gedoe zeg! Rond half 11 kwamen er ineens no 2 blanke meisjes aangelopen, wij denken amerikanen. Ze stelden zich voor (Sarah & Delaine) en we wisselden nummers uit, zij wonen hier! We werden meteen uitgenodigd om op hun halloween feestje te komen, super leuk natuurlijk maar even kijken of we daar tijd voor hebbn =P Rond half 12 zijn we het lokaal uitgelopen op zoek naar onze Bajaj, maar die was er nog niet. Maar even in de schaduw gaan zitten want pfoee wat is het heet hier! Meteen kwamen er een stuk of 10 kleine kinderen bij ons zitten, ze kwamen allemaal heel beleefd een handje geven maar waren te druk bezig met staren naar ons om iets te zeggen, haha. Maar ze waren zoo schattig! Ze gingen heel dicht tegen Tamara aan zitten en wilden steeds aan haar haar zitten. Toen de Bajaj kwam werden we uitgebreid uitgezwaaid door ze. Met de Bajaj zijn we naar de Universiteit gereden en daar naar het kantoor van Aynalem gelopen (eerst nog een aardige gozer ontmoet). Helaas was Aynalem er niet dus dat was niet zo handig, hoop heen en weer gebel en gedoe later kwam ze ook naar haar kantoor. Toen bleek dat ze dacht dat ze al klaar zou zijn met les geven maar dat dit niet het geval was. Nu eindelijk de computer aan de praat gekregen en dus dit stukje kunnen typen. Vanmiddag gaan we opzoek naar wifi, zodat we wat vaker kunnen internetten.